O, O, Den Haag!
- pezzie01
- Nov 23, 2024
- 3 min read
Updated: Nov 28, 2024
Een paar weken geleden, kreeg ik van Ben Lachhab een hele lijst met contacten en omdat ik mijn tijd moet verdelen had ik er twee een bericht je gestuurd. Mijn eerste appje ging naar Ali, buurtvader in de Schilderswijk. Hij nodigde me spontaan uit voor een kopje Marokkaanse thee in Den Haag. Woensdagmiddag was het zover en ik reed om 14.00 weg uit Amsterdam om op tijd bij de buurtvaders te zijn. Op zo’n 500 meter van mijn bestemming, sloeg mn oude maar heerlijke auto af om niet meer te starten. Met de spontane hulp van een buurtbewoner duwde ik 'm naar een parkeerplaats.
Nauwelijks 10 minuten te laat, haastig rennend met twee tassen, kwam ik aan bij de buurtkamer, een hele eenvoudige maar functionele ruimte waar Ali en vier buurtvaders mij verwelkomden. Ik werd aan iedereen voorgesteld en gaf twee doosjes thee als kadootje, waarvan één doosje Mr. Jones Chef Chaoun, onze eigen Marokkaanse munt thee.
Ik nam plaats aan de tafel en kreeg een glas thee met shiba, een mij onbekend kruid. Absinthalsem op z'n Nederlands. Zomers thee met munt, ter verkoeling, ‘s winters thee met shiba, voor de warmte! Grappige bijvangst als je komt voor fotografie en dat je terloops nog wat leert over thee, waar ik al 18 jaar mee bezig ben.
Ali vertelde me van de rellen in de Schilderswijk in 2015 na de armklem van een agent bij en de tragische dood van een Antilliaanse buurtbewoner Mitch Henriquez. Het was de opmaat tot veel onrust en geweld in de buurt. Het was aan de buurtvaders te danken dat het uiteindelijk werd gesust, terwijl er even door de overheid gedacht werd om het leger erbij te roepen.
Ali vertelde over de rol van Ahmed Balarbi, de oudste van het gezelschap, die ik ook al gauw liefkozend ‘opa’ mocht noemen. Hij werd ooit in het zonnetje gezet door de politie en kreeg zijn eigen blauwe tegel, "hét symbool voor samenwerking tussen politie en ketenpartners die zich bezighouden met het vergroten van veiligheid en sociale cohesie in de wijk". Saillant detail is dat hij goed thuis is in het blauwe porselein, omdat hij ooit werkzaam was bij De Porceleyne Fles, waar het Delfts Blauw werd gemaakt. Het is bewonderenswaardig hoe deze mannen zich vrijwillig inzetten voor de jongelui uit de buurt, ter controle maar zeker ook als hulp voor een betere toekomst.
We wisselden van gedachten over de recente problemen in Amsterdam en de houding van de huidige regering. Het bruggetje naar mijn fotoproject was snel gemaakt. Ik liet wat foto’s zien en vertelde van mijn plannen. Het kon gelukkig op veel instemming rekenen. We dronken nog een glaasje thee met heerlijke baklava en ik nam nog een snel groepsfotootje. Opa gaf me nog een bakje zoetwaren mee, ik nam afscheid van de groep vaders en bedankte hen voor hun gastvrije ontvangst. Ze gaan nadenken wie mogelijk mee zou willen doen.
Terug bij mijn auto bleek hij niet meer te starten. Ik belde de Wegenwacht en uiteindelijk ook de wegsleepdienst. Ik bracht mijn wachttijd door in het Turks Koerdische theehuis van Firat, bietste buiten een sigaret van hem en raakte aan de praat met Nihad. Nihad, een 53 jarige Koerdische man die al 35 jaar in Den Haag woont, werkte in de tomatenteelt in het Westland en jaren in een Turkse snackbar, nu is hij werkzaam als tuinder. Hij bood me een kopje Turkse thee aan en ik kletste wat met de overige leden van de Koerdische rummicub club. Ik daagde ze uit voor een potje, maar toen ze bijna accepteerden kwam ik er onderuit omdat de wegsleepdienst elk moment kon komen.
Na de wegsleep, de leenauto, weer thuis op de bank, met een grote glimlach! O, O, Den Haag, met thee als de verbindende factor. Had Cohen het toch goed gezien.
Comments