Met Nedda aan de koffie
- pezzie01
- Dec 15, 2024
- 3 min read
Updated: Jan 4
Vorige week was ik bij Abdel en deze week zag ik na ongeveer twee en een halfjaar Nedda weer!
In mijn vorige blog schreef ik over Abdel en na mijn bezoek deelde ik een paar foto's met hem. We belden elkaar en hij nodigde me uit om gauw weer langs te komen, sterker nog hij vroeg of ik zijn vrienden wilde ontmoeten en een keertje wil meegaan naar de moskee. Dat gaan we doen!
Deze week heb ik me ook verdiept in wat onderzoek. Çiğdem Yüksel, een fotograaf die de eerste generatie Turkse vrouwen in Nederland portretteerde, deed een onderzoek naar hoe Moslima's in Nederland in beeld gebracht worden.
Kort gezegd komen daar ook weer de gangbare stereotyperingen naar boven. Onderaan staat de link naar het onderzoek.
En omdat deze tijd mijn onderwerp steeds politieker beladen maakt, ben ik me ook gaan verdiepen in jeugdcriminaliteit om daar de zin en onzin van elkaar te kunnen scheiden. Ik heb vooralsnog geen duidelijke conclusie, alleen dat veel aannames zoals bijvoorbeeeld de relatie thuissituatie en migratieachtergrond veel minder een rol speelt dan publiekelijk wordt gesteld. De link naar het onderzoek staat bij de bronnen.
Maar het meest enerverend deze week was mijn afspraak met Nedda. Nedda is een 21-jarige vrouw, met inderdaad Marokkaanse roots. Ik leerde haar een tijd geleden kennen, toen ik een paar groepen jongeren van de Amsterdamse Plus, de uitvallers van het reguliere MBO, les gaf. Ik was altijd blij om haar te zien, een spontaan en open jonge vrouw van 18. Ze was soms stil en sacherijnig, soms te laat en soms er helemaal niet. Maar meestal was ze aanwezig en deed ze actief mee en had een mening of een idee. Je hebt zo van die mensen die je tegenkomt en "they stand out from the crowd" en dat is met Nedda zo.
Ik zag op LinkedIn een berichtje voorbij komen dat ze werk deed bij een jongeren 'economic board' en schreef haar een berichtje. We hadden even contact en ik vertelde over mijn project. Ze wilde erover nadenken of ze mee wilde doen. "Ik ben niet het standaard type, veel Marokkanen kijken me met de nek aan" dat je dat maar weet, zei ze. Ze las mijn blog, werd enthousiast en appte een paar dagen later. En op zaterdag spraken we af.
Ik had Nedda een kleine 3 jaar niet meer gezien. We hadden bij de Coffee Company bij de OBA afgesproken. Nedda werkt zelf als barista bij een andere vestiging dus de koffie was 'on her'. Ze was veranderd. Eerder besteedde ze ook best wat aandacht aan haar uiterlijk maar nu zag ze er heel 'sweet' gestyled uit. En ook in haar praten was wel het een en ander veranderd, nog even vol vuur maar toch iets rustiger, iets zachter. Ze verontschuldigde zich voor veel engelse woorden, 'all good' wat mij betreft. Het gaat gelukkig steeds beter met haar. Ik wil geen inbreuk maken op haar privacy, maar ze heeft het zeker niet alleen maar makkelijk. Ze is jong uit huis gegaan om begeleid te wonen en daar zit ze nog. Gelukkig is ze een veerkrachtig en slim mens en heeft ze ondertussen diploma's gehaald. Ze wil volgend jaar HBO Toegepaste Psychologie gaan doen.
We hebben het over van alles gehad van wonen en werken, tot school en geld. Ze had foto's bij zich van vader, moeder, opa's en oma (in de Rivierenbuurt, maar ook oma als jong meisje in Marokko). We hebben twee uur gepraat en gelachen en ik nam voor het eerste begin een paar snelle foto's.
We hebben afgesproken om elkaar snel weer te zien en een familieportret te gaan maken met haar oma, moeder en zusje, als het lukt. Drie generaties Marokkaanse vrouwen, en ik hoop met Nedda als stralend middelpunt!
Comments