Marokkaan in Mokum
- pezzie01
- Nov 6, 2024
- 2 min read
Updated: Nov 28, 2024
Na de LinkedIn oproep, die ik ook verstuurde binnen mijn eigen vriendenkring leerde ik, via een wederzijds dierbare vriendin, Kaoutar Beni Driss-van Zoest kennen, een hartelijke en vrolijke Marokkaans-Nederlandse vrouw. We appten en belden en spraken kort erna af in de Ysbreker. Een hele leuke en warme ontmoeting. Kaoutar vertelde heel open over haar achtergrond en ik leerde haar kennen als een lieve en moedige vrouw. Ik vertelde over mijn fotoproject en ze wilde meteen helpen.
Op vrijdag 31 oktober nam zij me mee naar Marokkaan in Mokum. De opening van de tentoonstelling over de historie, de achtergrond, de immigratie en integratie van Marokkanen in Amsterdam. Zeer de moeite waard! Wil je een quick fix om je te verdiepen, ga kijken, het is een reizende tentoonstelling, op hun website staan de gegevens.
Er werd gesproken door diverse mensen. Abdou Menehbi was als eerste aan het woord. Mijnheer Menehbi is directeur van het Euro-Mediterraan Centrum Migratie en Ontwikkeling en gaf een rijke bloemlezing van de achtergrond van de Marokkaanse immigratie en over de strijd voor gelijke rechten, maar zeker ook zijn betrokkenheid bij maatschappelijke initiatieven buiten zijn eigen gemeenschap.
Maar het meest raakte mij de recht-uit-het-hart speech van Touria Meliani, wethouder cultuur en inclusie/anti-discriminatie(!) voor de gemeente Amsterdam. Zij vertelde over de zeven armbanden van haar moeder, die slecht kon lezen, en haar armbanden gebruikte om de dagen te onderscheiden. En Touria gaf de mensen in de zaal haar eerste verblijfspapieren, om te bekijken.
En er was meer. Een indrukwekkende voordracht van Nadia Bouras, historica en schrijfster van het boek 'Een klas apart'. Nadia sprak over de geschiedenis van Bouschraschool in Amsterdam- Zuid, een school met alleen maar kinderen van Marokkaanse gastarbeiders, opgericht door een idealistisch predikantenechtpaar. De leerlingen kregen er naast het Nederlandse onderwijs elke dag een uur Arabisch ter voorbereiding op hun terugkeer naar Marokko.
Er was muziek van Samira Dainan en de opening eindigde met een daverend optreden van het Amsterdams Andalusisch Orkest.
Ik ben blij dat ik er was en sprak van tevoren en na afloop diverse mensen, die mij hulp toezegden bij mijn project. Ik krijg er steeds meer zin in! En het klinkt misschien wat 'corny' maar ik vind het nu al een verrijking!
Comments